Ministerstwo Finansów jak za króla Ćwieczka

W listopadzie tego roku Zastępca Dyrektora Departamentu Podatków Sektorowych, Lokalnych oraz Podatku od Gier w Ministerstwie Finansów Mariusz Gruszka skierował do wszystkich legalnie działających w Polsce bukmacherów pismo zawierające szereg ograniczeń w prowadzeniu takiej działalności.

Z treścią pisma można zapoznać się tutaj. Jak widać, Ministerstwo zdecydowanie nie nadąża za nowymi technologiami i funkcjonuje jak za przysłowiowego króla Ćwieczka.

O co chodzi?

Nowelizacja ustawy hazardowej, która weszła w życie 1 kwietnia tego roku wprowadziła m.in. możliwość przyjmowania zakładów na zdarzenia generowane komputerowo, tzw. zdarzenia wirtualne. Wprowadzenie takiej możliwości utorowało polskim legalnym bukmacherom drogę do ciekawego poszerzenie oferty.

Na czym to polega?

Zakłady takie nie różnią się w zasadzie niczym od zwyczajnych zakładów bukmacherskich. Typujemy po prostu, kto wygra wyścig konny, mecz piłki nożnej, czy wyścig samochodowy, tyle, że zdarzenia te są generowane przez program komputerowy, a więc nie biorą w nich udziału realni zawodnicy. Ponadto, takie wyścigi/mecze trwają znacznie krócej, niż w rzeczywistości (np. 1 minutę).

Jak to wygląda?

Zdarzenia takie wyglądają jak typowe gry komputerowe, od strony wizualnej nie różnią się w zasadzie niczym.

Czy gracz ma jakikolwiek wpływ na wynik wyścigu/meczu?

Klienci oczywiście nie mają takiej możliwości. Jedynie dla graczy, którzy nie chcą oglądać całego zdarzenia wirtualnego, wprowadzona jest możliwość obejrzenia od razu wyniku. Udostępnienie graczowi możliwości wyboru w zakresie oglądania zdarzenia wirtualnego jest elementem, który uatrakcyjnia grę i pozwala zaoszczędzić czas. Klient może sobie po prostu wybrać, czy chce oglądać np. cały wirtualny mecz piłkarski od początku do końca, czy też, po rozpoczęciu meczu, chce zobaczyć od razu jego wynik.

Czy zakłady na zdarzenia wirtualne są legalne?

Od 1 kwietnia 2017 roku przyjmowanie zakładów na zdarzenia wirtualne jest całkowicie legalne. Możliwość taką wprowadziła słynna już nowelizacja ustawy hazardowej. Oczywiście ofertą taką mogą dysponować jedynie legalni polscy bukmacherzy posiadający zezwolenie Ministra Finansów.

Co na to Ministerstwo Finansów?

I tu pojawia się problem. Dyrektor Gruszka zastrzegł, że obstawianie zakładów na zdarzenia wirtualne nie może odbywać się z wykorzystaniem terminali internetowych. Inaczej mówiąc, gracz nie może korzystać z Internetu i obstawiać zakładów w legalnej firmie bukmacherskiej, jeżeli korzysta z terminala internetowego. Niestety Pan Dyrektor w żaden sposób nie rozwinął tego zagadnienia i nijak nie uzasadnił swojej koncepcji.

Czy takie ograniczenie ma podstawę prawną?

Nie. Żaden przepis ustawy hazardowej, ani żadnego rozporządzenia, nie przewiduje jakichkolwiek ograniczeń co do urządzeń, z jakich mogą korzystać klienci przy obstawianiu internetowych zakładów bukmacherskich. Ograniczeń takich nie zawierają również zezwolenia udzielone przez Ministra Finansów firmom bukmacherskim. Powyższe ograniczenie w zakresie terminali zostało po prostu wymyślone przez Dyrektora Gruszkę.

Czy takie ograniczenie ma sens?

Niestety również nie. Polscy bukmacherzy posiadają zezwolenia na oferowanie zakładów wzajemnych m.in. za pośrednictwem Internetu. A z Internetu można przecież korzystać używając rozmaitych urządzeń – terminali, tabletów, smartfonów, laptopów, telefonów, komputerów stacjonarnych itp. Czym różni się korzystanie z Sieci za pomocą tych urządzeń? Niczym. Czym różni się tablet od terminala? Niczym (no może poza wyglądem).

Czy takie ograniczenie jest możliwe do realizacji?

Na szczęście nie. Z technologicznego punktu widzenia nie jest możliwe kontrolowanie, z jakich urządzeń korzystają klienci obstawiając zakłady. Gracze korzystają z Internetu w setkach różnych miejsc – w prywatnych mieszkaniach, restauracjach, kawiarenkach internetowych, hotelach, zakładach pracy, na lotniskach, dworcach kolejowych, autobusowych itp.
Ponadto, terminale, które tak nie podobają się Dyrektorowi Gruszce są powszechnie dostępne w publicznych miejscach, a także urzędach miast, sądach, a nawet urzędach celno- skarbowych. Nie ma technicznej możliwości, aby kontrolować, z jakiego urządzenia korzysta gracz – klient firmy bukmacherskiej.

Czy ograniczenia  takie mogą mieć wpływ również na innych przedsiębiorców?

Niestety tak. W kraju funkcjonuje coraz więcej firm oferujących usługę płatności elektronicznych, tzw. e-money. Firmy te funkcjonują w pełni legalnie, posiadają stosowne licencje i są zgłoszone do Komisji Nadzoru Finansowego. Wielu aktywnych internautów coraz chętniej sięga po pieniądz elektroniczny. Powstają  kolejne  elektroniczne portfele ułatwiające różnego rodzaju transakcje online. Klienci z portfelem elektronicznym mają również do dyspozycji punkty stacjonarne. Mieszczą się one w lokalach, w których można w nich skorzystać ze specjalnych, oznakowanych bankomatów, w których wpłaca się przyniesioną ze sobą gotówkę. W lokalach tych znajdują się również tak nielubiane przez Ministerstwo Finansów terminale, za pośrednictwem których klient może zapłacić rachunki za media, doładować telefon i dokonać innych płatności. Terminale takie również mają być nielegalne, o ile tylko klient będzie chciał zapłacić za usługę świadczoną przez legalnego polskiego bukmachera. Inaczej mówiąc, Dyrektor Gruszka zabrania de facto działalności firmom oferującym płatności elektroniczne, jeżeli tylko obrót e-money następuje  w oparciu o terminale internetowe.

Jakie mogą być tego konsekwencje?

Na szczęście pismo Dyrektora Gruszki to jedynie „wytyczne” i nie stanowi obowiązującego prawa. Gdyby było inaczej, klienci (gracze), którzy zagraliby w legalne zakłady bukmacherskie na zdarzenia wirtualne, ale za pośrednictwem terminala internetowego, byliby narażeni na odpowiedzialność karną za popełnienie przestępstwa skarbowego.

Czyli, klient obstawiający zdarzenia wirtualne za pośrednictwem tabletu działałby legalnie, a ten sam klient, robiący dokładnie to samo, ale za pośrednictwem terminala, byłby przestępcą. Brzmi absurdalnie? Ale właśnie to wymyślił Dyrektor Mariusz Gruszka.

Jak widać, polskie Ministerstwo Finansów nie ułatwia życia polskim przedsiębiorstwom. Pamiętajmy, że Dyrektor Gruszka skierował swoje pismo do polskich, legalnie działających firm bukmacherskich, które płacą drastycznie wysoki podatek – 12% od wpłaconych stawek.

Przekłada się to miliony podatku płaconego przez każdą z tych firm miesięcznie. Jaki sens i cel ma utrudnianie działania takim firmom, zwłaszcza, że robione jest to bez jakichkolwiek prawnych podstaw? Niestety nie wiadomo.

About Author